Παντού λαβωματιές, αχόρταγες κι άπληστες,λες και δεν τους έκανε τόση σαρκοφαγία.
Τοσες πληγές που δεν. Έρρεε αίμα πια ,αφού επιχρυσωμένα τα πάντα σφάδαζαν στην ανημποριά της θέλησής. Της για εκδικηση.
Το να αντέξει. Και να παλέψει. Και. Να νικήσει τους δαίμονές της,την κατέστησαν υποχείριο των φόβων της και των αδυναμιών της.
‘Εμενε ακίνητη, παραδίνοντας το πνεύμα της ποτέ στον Εωσφόρο, παρά στον Πλάστη. Της που αν κι αργά., του το παρέδωσε με την γυμνής της πια αλήθεια.
Μαρμάρωσε η. Ψυχή της, πέτρωςαν τα πάντα μέσα της,καθώς οι ικεσίες για διαμονή του πνεύματός. Της …μακριά. Απ τις διάφορες απρόσκλητες επισκέψεις του…επέσπευσαν τη. Δοξολογία στο Δημιουργό της.
Ολο της το κορμί, ενωμένο με τα καλώδια. Μιας ενέργειας , αρνητικότατης, μοιραίας κατάλυσης και. Κατάνυξης ενός σαρκικού της θανάτου.
Το δέρμα συζητά και οι απορίες έκδηλες, αφού φλυαρεί η επέλαση του σωματικού φονιά, ενάντια στην. Πρόσκρουση την απόρριψης των μαγνητικών εκείνων πεδίων, εναπόθεσης λογισμών. Σε παράλογους τύπους έκφρασης. Και. Συνοδεία τους.
Συγκοινωνούντα δοχεια. Ολα,τα πάντα σε σχέση και. Επίτευξη ενός σκοπού και. Μόνο.
ΜΙΑ ΜΑΚΡΟΗΜΕΡΕΥΣΗ ΤΥΓΧΑΝΟΥΣΑ ΜΕΝ ΛΑΝΘΑΝΟΥΣΑ ΔΕ ΣΕ ΡΥΘΜΟΥΣ ΑΤΥΠΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΜΟΡΦΩΜΑΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΚΙ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥΣ.
Γράφει η ΑΝΝΑ ΖΑΝΙΔΑΚΗ
